24 Haziran'da faşizmin zor ve hilesine karşı

Erdoğan faşizmi, meşruluk kılıfı olarak gösterdiği seçim ve plebisit mekanizmasını devlet terörü koşullarında ve hileyle işletiyor. 

 

24 Haziran korsan seçimi böyle. 

 

Yoksa parlamentarizm demokrasi mekanizması olmadığı gibi Erdoğan'ın parlamentarizmi kanlı, kirli savaşçı ve hilekardır.

 

24 Haziran korsan seçimi ise bu kanlı/hileli parlamentarizmin bile karikatürüdür. 

 

Fakat yine de iktidar, Efrîn işgalinin şovenist serabına, faşist yasak ve zorun sağladığı avantaja rağmen bu kanlı/hileli mekanizmayı "başarıyla" işleteceğinden yeterince emin olamadı. 

 

Erdoğan, MC ittifakını seçim oyununda daraltarak da olsa sürdürmek zorunda kaldı. Perinçek'i bir kenara attı. BBP'yi MHP uğruna bıraktı. Ama Bahçeli'yle ittifakını sürdürmek zorunda kaldı.

 

AKP-MHP, ittifak yasası içinde mühürsüz zarf yasası da çıkararak hile kapısını hukukileştirdi. Hile yapmayı zorunlu görmesi, Erdoğan faşizminin, "tek kale" maçta bile seçim/plebisit mekanizmasında yeterli destek sağlamada zorlandığını gösteriyor.

 

Fakat elbette hepsinden en önemlisi, Erdoğan faşizmi, içte-dışta kirli savaş, devrimci ve demokratik güçleri zor ve zindanla tasfiye, sürekli OHAL koşullarında iktidarını sürdürebiliyor. 

 

Demokratik medyayı kapatma ve gaspı yetmediği gibi tekelci medyayı tamamen kendi tekeline alıyor.  

 

12 Eylül askeri faşizminden, general Evren'in diktatörlüğünden daha ağır faşizmi uyguladığı bu koşullarda seçim oyununu oynuyor. 

 

Kılıçla saldırırken, sözle karikatür bir yarış yapıyor, yarışta emin olamayarak elverişli "an"ı yakalama korsanlığına girişiyor.

 

Görülen, Erdoğan'ın faşist zora ve "fetih serabı"na rağmen, kitlelerin diktatöre hoşnutsuzluğunun artmaya devam etmesinden ve dümeninde olduğu kapitalizmin derinleşecek krizinin yaratacağı sonuçtan, Efrîn işgaliyle başladığı savaşta olası çıkmaz ve çatışmalardan çekindiğidir. 

 

Bu koşullarda 24 Haziran'ın karikatür bir parlamentarizmden başka bir anlamı yok. HDP'li vekillerin, diktatörü onaylama tiyatrosuna dönüşmüş binadan kendi kürsülerini çekip, halk arasında kürsü kurmaları gerekirdi. 

 

Fakat, kitle çalışması, işçi sınıfı ve halkların devrimci mücadelesi açısından her zaman zorunludur. Devrimci durum ve kitlelerin yüksek mücadele biçimleriyle hücuma geçtiği bazı kısa süreler dışında, seçimleri kitle çalışmasının bir aracı olarak kullanmak daha yararlıdır. 

 

24 Haziran karikatür seçimine de katılmanın tek anlamı bu kitle çalışmasını devrimci hareket açısından yapmak ve demokratik güçlere, diktatörün karşısında olan kitlelerin genişliğini göstermektir. Faşist zor ve hukukileştirilmiş hileye rağmen, diktatörlüğe karşı güçlerin genişliğini kitlelere göstererek özgüce güven geliştirmektir. 

 

Faşist 7 Haziran'ın verimli kitle çalışması, faşist anayasa plebisitindeki "Hayır Hareketi" bu rolü oynadı. Erdoğan'ın 5 Haziran'dan başlatarak şiddetlendirdiği, 1 Kasım'la içtiği kandan "başarı" devşirerek geçtiği sürecin tümü, Erdoğan'ın karikatürleştirdiği seçimleri kimseye vermeyeceğini, seçimle asla iktidarı bırakmayacağını hemen herkese göstermiştir. 

 

Seçimleri, kitle çalışmasının ve destek gücün genişliğini göstererek özgüven kazanmanın bir aracı olarak değerlendirmek, faşizmi yenecek mücadelenin yardımcısı olacaktır o kadar. 

 

Faşist zora karşı devrimci zorla direnmeyi, her kitle eylemi ve genel direnişi, Erdoğan faşizmini yıkacak militan kitle direnişinin hazırlayıcısı yapmanın yardımcısıdır.

 

Önümüzdeki 1 Mayıs'ı Erdoğan faşizmine karşı hak ve özgürlükler için mücadelenin yükselen eylemi yapmak, işçi, gençlik, kadın hareketinin her önemli talebini kitle eyleminin aracı yapabilmek, Erdoğan faşizmini yenecek güçleri biriktirecek, umudu ve özgüveni geliştirecek, Erdoğan'ın kanla ve yalanla sağladığı destekten heyelanlarla kitleleri koparacaktır.

 

24 Haziran'da verimli kitle çalışması buna katkı sağlayacaktır.