Koçak'ın cenazesi İstanbul'a doğru yola çıkarıldı

Adil yargılanma talebiyle girdiği ölüm orucunun 297'nci gününde hayatını kaybeden Mustafa Koçak'ın cenazesi ATK'den alınarak İstanbul'a doğru yola çıkarıldı. Mustafa Kolçak, dün ailesiyle yaptığı son telefon görüşmesinde, "Çok zamanım yok. Nefes alamıyorum" diye seslenmişti. 

Kırıklar 1 No'lu T Tipi Kapalı Cezaevi'nde "adil yargılanma" talebiyle ölüm orucuna başlayan ve eyleminin 297'nci gününde hayatını kaybeden Mustafa Koçak'ın cenazesi, İzmir Adli Tıp Kurumu morgundaki otopsi işlemlerinin ardından ailesi tarafından alındı. Kocak'ın cenazesi İstanbul'a doğru yola çıkarıldı. Kardeşi Mine Koçak, "Buradaki izin işlemlerini tamamladık. İstanbul'a doğru yola çıktık" dedi.
 
Koçak, ailesiyle telefonda en son dün görüşmüştü. Alınan ses kaydında, Koçak ile ailesi arasında şu diyalog geçti: 
 
…
Mustafa Koçak: Çok kötüyüm artık. 
 
-Neyin var? (Kardeşi)
 
M.K: Ayaklarım kıpkırmızı oldu kan topladı. Tüm vücudum şişti, karnım falan hep şişti. İki gündür nefes alamıyorum artık.
 
-Abi lütfen biraz dayan.
 
M.K: Çok zamanım yok. Nefes alamıyorum, kımıldayamıyorum artık.  
 
-Tamam ben hemen avukatları arayacağım. Gelecekler. Bütün her yeri zorluyoruz ama lütfen biraz daha dayan.
 
M.K:  Nefes alamıyorum artık, kımıldayamıyorum. Belki Pazar günü telefona da çıkamam.
 
-Mustafa nasılsın yavrum? (Babası)
 
M.K: Baba çok kötüyüm. 
 
-Ben ölem ben (Babası)
 
M.K: Nefes alamıyorum artık, karnım falan şiş. Çok ağrılarım var. Yatakta dönemiyorum bile. Yani bilmiyorum ne olur. 2 gündür öyleyim.
 
-Dilekçelerden haber gelmedi mi? (Babası)
 
M.K:  Yok.
 
-Mustafam, Mustafam... (Annesi)
 
M.K: Anne, nefes alamıyorum.
 
-Ben senin nefesine kurban olurum yavrum, nefesine kurban olurum… (Annesi) Seni çok seviyoruz. Mustafa Almanya'dakilerin yurt dışındakilerin çok çok selamı var sana. (Babası)
 
M.K: Baba çok nefes alamıyorum.
 
-Tamam sen konuşma, biz konuşalım. Bunlar Allah'ı tanımıyorlar ya. Allah korkusu yok bunlarda. Artık yeter. Kendimizi yakacağız. Vallahi yakacağım kendimi cezaevinin önünde. En son yapacağım bunu.
 
M.K: Yok
 
-Yok diyorsun ama sen yok olup gidiyorsun. Gözümüzün önünde eriyorsun, görmüyoruz. (Babası)
Mustafa elin ayağın olurum, sana kurban olurum yavrum. (Annesi) 
O nefesi biz vereceğiz sana. (Babası) 
 
M.K: Kapatıyorum. 
 
* Tamam kapat seni çok seviyoruz…